Necip Fazıl Kısakürek yaşantısı boyunca pek çok eserini Türk edebiyatına katmıştır. Necip Fazıl Kısakürek ünlü, sevilen bir yazardır. Necip Fazıl Kısakürek'e Türk Edebiyat Vakfı 1980 yılında Sultanu’ş Şuara unvanını vermiştir. İşte Necip Fazıl Kısakürek hayatı kısaca, Necip Fazıl Kısakürek şiirleri ve sözleri
NECİP FAZIL KISAKÜREK KISACA HAYATI
Necip Fazıl Kısakürek, 1904 senesinde İstanbul'da doğdu. Maraşlı bir ailenin çocuğu olan Necip Fazıl Kısakürek'in babassı hukukçudur. Kısakürek'in annesi Girit ensarlarından birinin kızıdır.
Necip Fazıl Kısakürek, kız kardeşi küçük yaşlarda vefat etti. Necip Fazıl, bu zamanlarını çoğunlukla dedesinin Çemberlitaş’taki konağında geçirdi. Kısakürek, İstanbul’da Bahriye Mektebi’nde okudu. Şiirlere ilgi duymaya bu zamanlarda başladı.
Necip Fazıl Kısakürek, 1934 senesinde hayatında büyük değişiklikler yaşadı. Şair Necip Fazıl, bu dönemde Nakşi Şeyhi Abdülhakim Arvasi ile tanıştı. Şeyh ile yaptığı konuşmalar sonucunda içinde ciddi düşünce dönüşümleri başladı. Bu zamandan sonra da şair, eserlerinde tasavvufi detaylara yer verdi. Yeni düşünceleriyle uzun bir süre şiirler yazan Necip Fazıl Kısakürek, 1941 yılında Fatma Neslihan Balaban ile evlendi. Çiftin bu evlilikten Mehmet, Ömer, Ayşe, Osman ve Zeynep isimlerinde beş tane çocuğu oldu.
Necip Fazıl Kısakürek, evlendikten 1 sene sonra askerlik yapmak için 45 günlüğüne Erzurum’a gitti. Askerde de yazmayı sürdüren yazar, siyasi içerikli bir eser hazırladı. Bu yazı yüzünden mahkum edildi ve hapis yatmak üzere Sultanahmet Cezaevi’ne gönderildi. Necip Fazıl Kısakürek, ilk kez hapse o zaman girdi ama hapis yattığı tek süre bir tek o zamanla sınırlı kalmadı. Bu sebeple, yazar 1960 darbesi sonrasında evinden alındı ve yaklaşık 4 ay Balmumcu Garnizonunda kaldı. Basın affı gelince serbest bırakıldı fakat daha sonra çeşitli yazıları için tekrar tutuklandı. Yaklaşık 13 ay kadar yine cezaevinde kaldı.
Necip Fazıl Kısakürek, hayatı boyunca pek çok eser yazmış ve ödüle layık görülmüştür. Ünlü yazar Necip Fazıl Kısakürek, 25 Mayıs 1983 tarihinde vefat etti.
NECİP FAZIL KISAKÜREK ŞİİRLERİ, SÖZLERİ
1. Dayan Kalbim
Seni dağladılar değil mi kalbim,
Her yanın, içi su dolu kabarcık.
Bulunmaz bu halden anlar bir ilim;
Akıl yırtık çuval, sökük dağarcık.
Sensin gökten gelen oklara hedef;
Oyası ateşle işlenen gergef.
Çekme üç beş günlük dünyaya esef
Dayan kalbim üç beş nefes kadarcık!
2. Ayrılık Vakti
Akşamı getiren sesleri dinle
Dinle de gönlümü alıver gitsin
Saçlarımdan tutup kor gözlerinle
Yaşlı gözlerime dalıver gitsin
Güneşle köye in, beni bırak da
Küçüle küçüle kaybol ırakta
Şu yolu dönerken arkana bak da
Köşede bir lahza kalıver gitsin
Ümidim yılların seline düştü
Saçının en titrek teline düştü
Kuru yaprak gibi eline düştü
İstersen rüzgara salıver gitsin
3. Bekleyen
Sen kaçan ürkek ceylânsın dağda,
Ben peşine düşmüş bir canavarım!
İstersen dünyayı çağır imdada;
Sen varsın dünyada, bir de ben varım!
Seni korkutacak geçtiğin yollar,
Arkandan gelecek hep ayak sesim.
Sarıp vücudunu belirsiz kollar,
Enseni yakacak ateş nefesim.
4. Beklenen
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni,
Gelme, artık neye yarar…
5. Bu Yağmur
Bu yağmur, bu yağmur, bu kıldan ince,
Nefesten yumuşak, yağan bu yağmur.
Bu yağmur, bu yağmur bir gün dinince,
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur, kanımı boğan bir iplik,
Tenimde acısız yatan bir bıçak.
Bu yağmur, yerde taş ve bende kemik,
Dayandıkça çisil çisil yağacak.
Bu yağmur delilik vehminden üstün,
Karanlık, kovulmaz düşüncelerden.
Cinlerin beynimde yaptığı düğün,
Sulardan, seslerden ve gecelerden…
6. Her Nefesten
Göz kaptırdığım renkten, kulak verdiğim sesten,
Affet senden habersiz aldığım her nefesten…
7. Uyan Yarim
Uyan yarim uyan, söndü yıldızlar,
Gün, karşı tepeden doğmak üzredir.
Her sabah güneşi seyreden kızlar,
Mahmur gözlerini ovmak üzredir.
Uyan yarim, sesler geldi derinden,
Karanlık oynadı, koptu yerinden;
İlk ışık, kapının eşiklerinden,
Şimdi bir gölgeyi kovmak üzredir.
Sevgilim, kapımı çaldı aydınlık,
Baygın gözlerimi aldı aydınlık,
İçimde tıkandı, kaldı ayrılık,
Bu aydınlık beni boğmak üzredir.
8. Tam Otuz Yıl
Tam otuz yıldır saatim işlemiş, ben durmuşum;
Gökyüzünden habersiz, uçurtma uçurmuşum…
