Halid Ziya Uşaklıgil'in Aşk-ı Memnu romanı, 1901 yılında kitap olarak yayımlandı. Yasak bir aşkı anlatan roman, yayınlandığı dönem büyük ilgi gördü ve yazarın en tanınan romanı oldu. Aşk-ı Memnu 1975 ve 2008 yılları olmak üzere iki kez beyazcama uyarlandı.
Başrollerini Beren Saat, Selçuk Yöntem, Hazal Kaya ve Kıvanç Tatlıtuğ'un paylaştığı, 2008-2010 yılları arasında ekrana gelen uyarlama ise televizyon tarihine damgasını vurdu ve izlenme rekorları kırdı.
Efsaneleşen dizi, tekrarlarıyla dahi herkesi ekran başına kilitlemeyi başardı. Aşk-ı Memnu ile ilgili detaylar izleyiciler tarafından araştırılmaya da devam ediyor.
Harry Potter filmini yönetmen Nuri Bilge Ceylan çekseydi ne olurdu?...
AŞK-I MEMNU HALİD ZİYA'NIN KENDİ HAYATI MI?
Halid Ziya'nın 1900'lü yıllarda kaleme aldığı eserle ilgili önemli 2 iddia bulunuyor. Yazarın Aşk-ı Memnu'yu kendi hayatından etkilenerek yazdığı söyleniyor. Bir diğer iddia ise Uşaklıgil'in iki kızıyla yaşamını sürdüren komşusundan ilham aldığı belirtiliyor.
Halid Ziya'nın da romanda Adnan Bey'in oğlu gibi Bülend isminde bir oğlu bulunuyor. Ayrıca yazarın hayatındaki tüm acıları Aşk-ı Memnu kitabında kurguladığı da belirtiliyor.
Harry Potter filmini yönetmen Nuri Bilge Ceylan çekseydi ne olurdu?...
AŞKI MEMNU HAKKINDA BİLİNMEYENLER
Kitapta Nihat'ın ailesi, Nesrin'in nişanlısı Rıza Kaptan, Cemile'nin Beşir'e aşık olması ve Beşir'in yalıdan ayrılıp denizlere açılması yer almıyor. Kitaba göre Habeş asıllı olan Beşir, ölene kadar yalıda kalmaya devam ediyor.
Hem kitapta hem dizide Nihal'e aşık olan Beşir, hastalığını gizliyordu ancak Bihter ve Behlül arasındaki ilişkiyi öğrendikten sonra hastalığı daha çok ilerledi. Ayrıca dizide Bihter'den önce ölürken, kitaba göre ölümü Bihter'in intiharından sonra gerçekleşiyor.
Romanda Şaheste ve Süleyman evli değildi. Süleyman Efendi, Şükran Hanım ile evliydi. Şaheste karakteri kitapta yalnızca köşkün hizmetlisi olarak geçiyordu.
Bülent dizide hep yalıda gösteriliyor ancak romanda Bihter ve Adnan'ın evliliğinden kısa süre sonra yatılı okula gönderiliyor.
