Kansere karşı verdiği mücadele ile tüm kanser savaşçılarına umut olan Neslican Tay, ölümünün ikinci yıldönümünde de unutulmadı. Sosyal medyada Neslican Tay için özlem dolu mesajlar paylaşılıyor. Hayat hikayesi ile Türkiye’yi etkileyen Neslican, uzun süre kanser ile mücadele etmiş, yoğun bakımda tedavi görmüş ve kansere 4. kez yakalanmıştı. Ölümü ile tüm Türkiye’yi yasa boğan Neslican’ın hayat hikayesi merak konusu oldu. “Demir Kadın” lakabı ile tanınan Neslican Tay, ölümünün ikinci yıldönümünde de unutulmadı. Verdiği bir röportajda da "bacağım yok ama yaşam sevincim var" demişti.
Neslican Tay, iki yıl önce bugün aramızdan ayrıldı.
İranlı şarkıcı Moein kimdir? Şarkıcı Moein Van konserinde ne oldu?
NESLİCAN TAY KİMDİR?
1998 yılında Bursa’da doğan Neslican Tay’ın annesi Rizeli, babası ise Manisalıdır. Neslican, ilköğretim ve lise eğitimini lisede tamamlamıştır. Üniversite sınavına iki hafta kala kansere yakalandığını öğrenen Neslican, tedavisine devam edebilmek için üniversite eğitimine ara vermek zorunda kaldı. Kanser tedavisi sırasında Bahçeşehir Üniversitesi’nde psikoloji eğitimi görüyordu. 2018 yılında kanser nedeniyle bir bacağını kaybeden Neslican Tay, verdiği röportajda söylediği "Bacağım yok ama yaşam sevincim var!" , "Bacağımın kesilmiş olmasının hayatımı etkilemesine izin vermeyeceğim. Ben bir bacaktan ibaret değilim ki... Çok daha fazlasıyım!" sözleriyle binlerce insana umut olmuştu.
Kanser hastası olduğunu öğrendikten sonra diğer kanser hastalarına umut olan Neslican Tay, sosyal medya hesabından tedavi sürecini ve yaşadıklarını anbean anlatmış ve kısa sürede takipçi sayısı 800 bini aşmıştı. Neslican Tay 20 Eylül 2019 Cuma günü yaşamını yitirdi.
Dilan Deniz Çiçek sevgilisi Rafael Cemo Çetin kim? Rafael Cemo...
NESLİCAN’IN SON MESAJI
Neslican Tay, yoğun bakıma alınmadan önce paylaştığı son mesajında şu ifadelere yer vermişti:
"Bu yaşadığım kaçıncı nüks ya da metastaz sayamıyorum. Ciğerlerim zaten berbat durumdalar. Benim tümörün en iyi kemoterapi ile durdurulabiliyormuş . O yüzden kemoterapi almaya başlayacağım. Bunu kabul etmem çok zor oldu. Çünkü gerçekten iyileşeceğime çok inanıyorum. İyileşmeyeceğime bir gün bile düşünmüyorum ama iyileşirken bu kadar acılı olması beni çok yıpratıyor. Saçlarımı kaybetmek, yaşam kalitemin düşmesi, özgürlüğüm vesaire kemoterapinin getirdiği bir sürü acı şey var maalesef. Bunları yaşamak gerçekten istemiyorum ama onunla savaşmak için, bu hayatta kalmak için bunu yapmam gerekiyorsa kemoterapiye alacağım ve o şekilde devam edeceğim. Konuştuğumda bile sesim gidiyor zaten. Bir ciğerim resmen çalışmıyor tümörler yüzünden. 'Bu kadar ileriye gidemezsin. 2 adım attığımda nefesimi kesemezsin. Sen nesin, kimsin de benim vücudumu, benim hayatım bu kadar etkiliyorsun. Madem beni bu kadar etkiliyorsun alıyoruz kemoterapiyi ve paşa paşa seni öldürüyoruz' dedim. Çünkü bunu yapmak zorundayım, savaşmak zorundayım, onu yenmek zorundayım. Çünkü gerçekten bu hayatta kalmak istiyorum. Çok acılı olacak yine bir sürü şey yaşayacağım hiç umurumda değil ben hayatta kalmayı, yaşamayı çok fazla istiyorum. Bunun için ne gerekiyorsa yapacağım. Ben ağlarken çok çirkin oluyorum benim gözyaşım akmamalı."
