Anneler de hata yapar! Çocuğa kızdıktan sonra suçlu hissetmeniz durumunda özür dilemeyi bilmelisiniz!
Günlük hayatta o kadar çok koşuşturmaca yaşıyoruz ki bazen bu telaş arasında aile fertlerimize sert davranışlar sergileyebiliyoruz. Özellikle anne-çocuk arasında gün içinde birçok kez tansiyon yükselebiliyor. Çocuğuna istemeden bağıran anne pişman olabiliyor. Bu noktada kadının kendini suçlayıcı bir bakış açısında olmaması önemli. Çünkü anneler de insan ve bazen haklı olarak sabırları taşabilir.
Annelerden fazla mı mükemmellik bekliyoruz? Annelerin gün içinde çocuğuna bağırınca ne yapmalı? İşte cevaplar...
Kadınlar anneliği ilk çocuklarında öğreniyor. Daha önce bu konuda hiç tecrübe sahibi olmayan anneler büyüklerin çocuk yetiştirme ve besleme konusundaki acımasız eleştirileri karşısında ne yapacağını şaşırıp en iyiyi yapmak için çabalıyor.
KÖTÜ BİR ANNE DEĞİLSİN!
Gün içinde bazı şeyler eksik olunca veya çocukla anlaşamama durumunda gerginlikler başlıyor. Sosyal medyada "çocuğa asla kızmayın, sabırlı olun" telkinlerini okuyan anne bu kez kendisini suçlamaya başlıyor. "Kötü anneyim" gibi suçlamalar yapan kadın kendisini zamanla değersiz hissediyor.
PİŞMANLIK DUYDUKTAN SONRA NE YAPIYORSUNUZ?
Suçluluk duygusu kendi değerlerimizi, ahlaki kurallarımızı ihlal ettiğimiz, vicdanımıza uymayan durumlar karşısında ortaya çıkar. Bu nedenle çocuğa istemediğimiz şekilde davranmak suçluluk duymayı ve sonrasında da pişmanlığı getirir. Aslında pişmanlık duymak, bir bakıma öz kontrol sağlama, durumdan ders çıkarma, olayla ilgili değerlendirme yapma gibi farkındalığa yönelik sonuçlar sağladığında geliştiricidir. Önemli olan; pişman olduktan sonra ne yapıldığı.
Burada unutulmaması gereken bir şey var. Günlük yaşamın getirdiği zorunluluklar nedeniyle ideal çocuk yetiştirme sorumluluğu sekteye uğrayabilir. "Çocuğuma karşı sevgi dolu, sabırlı, anlayışlı bir anne olayım, hiçbir zaman çocuğuma kızıp, bağırmayayım" gibi hedefler belirlememek lazım.
ÇOCUKTAN ÖZÜR DİLEMEYİ BİLMESİNİZ
Hatalı olduğunuzu düşündüğünüz durumlarda çocuk çok küçük de olsa daha küçük anlamaz demeden, hissettiğimiz rahatsızlığı belirterek çocuktan özür dilemeliyiz.
Annelerin, çocukları için sonradan pişman olacakları, istemedikleri davranışı göstermemeleri için; sorunun altta yatan nedenini anlamaya çalışmaları, tekrar aynı durum ortaya çıktığında nasıl bir tutum sergileyeceklerini önceden planlamaları, anne ile çocuk arasında sağlıklı ve güvene dayalı ilişkinin gelişmesini destekler.
