"Zakkumcu Ziya" Op. Dr. Ziya Özel hayatını kaybetti

80’li ve 90’lı yıllarda, kanser tedavisinde kendisinin zakkum çiçeğinden ürettiği ilacın kullanılabileceği yönündeki açıklamalarıyla bilinen Op. Dr. Ziya Özel, geçtiğimiz haziran ayında ABD’deki evinde hayatını kaybetti. 

Hürriyet'ten Ece Çelik'in haberine göre, hem araştırmaları hem de açıklamalarıylazaman zaman bazı kesimlerin sert eleştirilerine maruz kalan ve lakabı ‘Zakkumcu Ziya’ olan çıkan Op. Dr. Ziya Özel, hayatının geri kalanında da kanser hastalarının tedavisi için bilimsel çalışmalar yapmayı hiç bırakmadı.

"YAŞADIĞI BİRÇOK ŞEYE RAĞMEN VATANINA KÜSMEDİ"

Zakkum çiçeğinden ürettiği ilacına yönelik eleştirilerin hedefi haline gelen Op.Dr. Özel'in yaşadığı bir hadise kendi ifadeleriyle şöyle gerçekleşiyor:

“Benim yaptığım zakkum ekstresi, kanser ilacı değil. Bu, vücudun bağışıklık sistemini güçlendiren bir sistem. Sadece iyilik yapmak istiyordum, mücadelem buydu. Neredeyse vatan haini ilan edildim. Aleyhimde kampanya başlatılınca ABD’ye gittim. 1988’de döndüğümde beni hastalarım karşıladı. 1992’de bir dergiye ‘Muğla’da kanser hastası bir balıkçı iyi oldu’ dedim. Sağlık Bakanlığı suç duyurusu yaptı. Hastanın ifadesi alındı, Şükrü’ye ‘Neden iyileştin?’ diye soruldu, bana para cezası kesildi, meslekten men cezası verildi. Bir gün sonra oğlunun ölümünü bekleyen bir baba kapımı çaldı. Beyninde tümör vardı. O çocuk da hayatta.”

Ziya Özel’in kızı Sumru Vance babasını şöyle anlatıyor: “Babam büyük bir vatanseverdi. Tüm ilaç çalışmalarını Türkiye’de gerçekleştirmek istiyordu. Ancak Türkiye’de bu çalışmalara kimse sahip çıkmadı. Patent çalışmalarını ABD’de sürdürüyordu, gidip geliyordu. Son 6-7 yılda tamamen California’ya taşındı. Eğer bu ilacı Türkiye’de geliştirebilseydi hem Türkiye hem de insanlarımız kazançlı çıkacaktı. En büyük hayali bu ilacın piyasaya çıkması ve hastaları iyileştirmesiydi. Babama karşı düşmanlık seviyesinde açıklamalar yapan profesörler oldu. Babam ise ‘Ben böyle bir şey buldum bunun her türlü formülünü açayım birlikte geliştirelim’ diyen biriydi. Ancak onu Türkiye’den uzaklaştırdılar. Tüm yaşadıklarına rağmen Türkiye’ye küsmedi. Hastaları da onun peşini hiç bırakmadı. Babamın neredeyse hiçbir hobisi yoktu. Tüm hayatını hastalarını iyileştirmeye adamıştı. Ölene kadar da çalıştı. 20 yıl önce tedavi ettiği hastaların bugünkü durumunu arar sorardı. Hiçbir hastasıyla irtibatı kopartmadı. Kendini insanları iyileştirmeye adamıştı. Babamın geliştirdiği ilaç bağışıklık sistemini güçlendiren bir formül. Hem annem hem de babam bu ilaç sayesinde çok uzun süre yaşadı. Annem geçen yıl vefat etti, ondan tam bir yıl sonra da babam hayatını kaybetti.”