Çocuklara bağırmak doğru mu? Yüksek ses çocuğun stres hormonlarını artırır ve gelişimini olumsuz etkiler!
Doğduğundan beri anne babaya muhtaç olan çocuklar duygusal yönden de daima ilgi bekler. Ebeveynler küçüklükten itibaren sevgi vermek yerine sürekli bağırırsa çocukta stres hormonları artar ve gelişimi olumsuz etkilenir. Anne ya da baba çocuğuna haksız yere bağırdığını düşünüyorsa vakit kaybetmeden özür dilemeli.
Çocuklar anne babaya hem fiziksel hem de duygusal açıdan muhtaçtır. Anne karnından çıktıktan sonra dünyaya alışmakta zorluk çeken bebeğin yardımına ilk olarak ailesi yetişir.
Bebeklik döneminde her şey sakinken çocuğun büyümesiyle birlikte evdeki hareketlenme ve dolayısıyla dağınıklık artar. Anne baba bunu yaramazlık olarak nitelendirse de hareketlenmeler bu yaşın normal değişimlerindendir.
BAĞIRMAYI NORMALLEŞTİRMEYİN!
Anne babanın çocuğa en zor söz geçirdiği zamanlarda ise evden yüksek sesler çıkmaya başlar. İş ve ev telaşıyla yorulan anneler çocuklarına istemeden de olsa bağırmaya başlar. Bu bağırma sonucu çocuktaki öfke duygusu tetiklenir ve o da bağırmaya başlar. Böylelikle çocuk da ilerleyen zamanlarda ilişki içinde olduğu herkesle bağırarak konuşmayı normal olarak görür.
Olumsuz bir davranışı bağırarak veya kızarak engellemeye çalışan ebeveynlerin çocukları sosyal olarak dışadönük bireylerden ziyade daha çekingen bireyler olarak büyüyebilir. Her an hata yapma ve azarlanma korkusu yaşayan bir çocuk yeni şeyler denemekten ve yaratıcı olmaktan çekinir. Bu da ilerleyen hayatlarında sosyal ve romantik ilişkilerinde zorlanmalarına vesile olur.
HAKSIZ YERE BAĞIRDIYSANIZ ÖZÜR DİLEYİN
Eğer ebeveynler bir konuda hata yaptığını veya çocuğuna haksız yere bağırdığını düşünüyorsa mutlaka çocuktan özür dilemeli. Unutmamak lazım ki özür dileme, model alınan bir davranıştır. Anne-baba çocuğa bağırdıktan sonra kısa ve net bir biçimde, yumuşak bir ses tonu ile az önce biraz fazla ileri gittiğini ve bu nedenle özür dilemek istediğini çocuğuna söyleyebilir. Herkesin hata yapabileceği, anne-babaların da bazen uygunsuz davranışlarda bulunabileceği mesajını da böylelikle çocuğa vermiş oluruz.
Çocuğa yanlış davranışı öğretirken gündelik ses tonumuzu bir miktar daha yükseltip, kısa ve net cümleler kurup, göz temasını kesmeden, mümkünse çocuğun boyuna inerek yapılan uyarılar daha etkilidir.
ÇOCUK GÖZLEMLEYEREK ÖĞRENİR
Unutulmaması gereken şey, çocuğun gözlemleyerek öğrendiği gerçeği. Evdeki sorunlar anne baba arasında bağırarak, hakaret ederek, şiddetle çözülüyorsa; çocuk da aynı sorun çözme tekniklerini kullanır. Hiçbir çocuk durup dururken bağırmaz veya vurmaz. Muhakkak altında yatan bir neden vardır veya gözlemleyerek öğrendiği bir davranıştır. Bu nedenle çocuklarımıza iyi model olmak çok önemlidir.
