NASA'dan kara delik simülasyonu! Esrarengiz yapının çekim gücü simüle edildi

Uzaydaki en tuhaf ve en büyüleyici nesnelerden bazıları olan kara delikler, çok güçlü bir çekim kuvvetine sahip. 

Samanyolu'nda 100 milyondan fazla sayıda olan bu yapıların merkezinde ise süper kütleli Sagittarius A (Yay A) isimli kara delik bulunuyor. 

GÜNEŞ KÜTLESİNDEN BÜYÜK

Öyle ki Yay A, güneş kütlesinin yaklaşık 4 milyon katı büyüklüğünde ve Dünya'dan yaklaşık 26.000 ışıkyılı uzaklıkta bulunuyor.

İŞTE İLK KARA DELİK GÖRÜNTÜSÜ

Bir kara deliğin ilk görüntüsü 2019 yılında çekilmişti.

Dünya'dan 55 milyon ışıkyılı uzaklıktaki M87 galaksisinin merkezindeki kara deliğin fotoğrafı, dünya çapındaki bilim adamlarını heyecanlandırmıştı. 

NASA KARA DELİK SİMÜLASYONU YAYINLADI

ABD Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA), ışığın bile kaçamayacağı kadar güçlü yerçekimine sahip bir uzay bölgesi olan bir kara deliğin içine çekilmenin nasıl bir şey olduğunu simüle eden görüntüler yayınladı.

Simülasyon bir süper bilgisayar tarafından beş günde işlendi.

NASA, günlük bir dizüstü bilgisayarda bunun 10 yıl süreceğini söylüyor.

KARA DELİK NASIL OLUŞUR?

Kara deliklerin iki farklı kanal üzerinden oluştuğu tahmin ediyor. 

Birinci yola göre bunlar büyük yıldızlar öldüğünde oluşuyor.

Doğum kütleleri kabaca Güneşin kütlesinin 8 ila 10 katının üzerinde olan yıldızlar, tüm yakıtlarını tükettiklerinde patlıyor ve arkalarında çok yoğun bir nesne olan bir kara delik bırakarak ölüyor. 

Ortaya çıkan ve geride kalan kara deliğe yıldız kütleli kara delik adı veriliyor.

Bunların kütlesi Güneş'in kütlesinin birkaç katı civarında oluyor. 

Ancak tüm yıldızlar arkasında kara delik bırakmıyor. 

Düşük doğum kütleli yıldızlar, arkasında bir nötron yıldızı veya beyaz cüce bırakıyor. 

Kara deliklerin oluşmasının bir başka yolu da gazın doğrudan çökmesi.

Bu, Güneş'in kütlesinin bin katı ile 100 bin katı arasında değişen daha büyük kütleli kara deliklerle sonuçlanması beklenen bir süreç. 

Bu kanalın geleneksel yıldız oluşumunu engellediği ve erken evrende çalıştığına ve daha büyük kara delik tohumları ürettiğine inanılıyor. 

NASIL KEŞFEDİLDİLER?

Kara delik çözümü 1915 yılında Karl Schwarzschild tarafından bulundu ve bu bölgelerin uzayı aşırı derecede bozduğu ve uzay-zaman dokusunda bir delik oluşturduğu keşfedildi. 

O zamanlar bunların evrendeki gerçek nesnelere karşılık gelip gelmediği belli değildi. 

Zamanla, yıldız ölümünün diğer son ürünleri, yani pulsar olarak görülen nötron yıldızları tespit edildikçe, kara deliklerin gerçek olduğu ve var olması gerektiği ortaya çıktı. 

Tespit edilen ilk kara delik Cygnus-X1'di.